Luisteren alleen kan al helend zijn voor degene die zich echt gehoord voelt. En het kan tot inzicht leiden. Maar je hebt luisteren en luisteren.
Wij merken vaak dat mensen het heel fijn vinden om bij ons hun verhaal te vertellen en terug te zien. Juist omdat we niet verder gaan analyseren of naar oorzaken zoeken. Wij geven terug wat de verteller heeft gezegd en dat is het. Dat geeft het gevoel dat alles er mag zijn. En dat maakt het makkelijker om te accepteren wat er is.
Nu heb ik laatst gemerkt dat het ook zo kan werken in een gesprek, zonder acteurs. Hoe prettig het is voor de verteller als je geen vragen stelt. Je laat de ander alleen maar merken dat je luistert door terug te geven wat je hem of haar hebt horen zeggen. “Dus er gebeurde ….en toen deed jij…. en jij voelde je ….. en toen dacht jij … Klopt dat?” En dan niks. Stilte. Tot de ander verder gaat. Als dat niet gebeurt kan je nog vragen: Is er nog meer?
Deze techniek is afkomstig van de Restorative Cirkels methodiek. Het is in principe gericht op het oplossen van conflicten. Door de diepte in te gaan en de schade die is aangericht te herstellen. Ook al dient het een ander doel dan Playback Theatre, het effect lijkt dus op wat wij doen. Maar je hebt er geen acteurs bij nodig. Probeer het maar eens uit. Juist als je iets te onderzoeken hebt. Als iemand met een conflict zit. Of gewoon ergens mee zit wat gebeurd is. Geef je leiding? Laat de ander praten en vat alleen samen wat je hoort. Voor iedereen fijn. Jij hoeft geen advies te geven. Geen slimme vragen te verzinnen. En je bewijst de ander een grote dienst. Een soort Playback zonder acteurs. En natuurlijk train je jezelf tegelijk in echt goed luisteren. Anders kan je het niet goed samenvatten. Veel succes!
